تفاوت اصلی بین آزمایش‌های HDL (لیپوپروتئین با چگالی بالا) و LDL (لیپوپروتئین با چگالی پایین) در اندازه‌گیری و پیامدهای آن برای سلامتی نهفته است.

LDL و HDL دو نوع کلسترول در بدن هستند. HDL، همچنین به عنوان “کلسترول خوب” شناخته می شود، به حذف کلسترول اضافی از بدن کمک می کند و احتمال تجمع آن در رگ ها را کاهش می دهد. از سوی دیگر، LDL، که به عنوان “کلسترول بد” شناخته می شود، کلسترول را به شریان های شما می برد، جایی که می تواند در دیواره رگ های خونی شما جمع شود.

آزمایش کلسترول HDL سطح کلسترول خوب خون را اندازه گیری می کند. کلسترول یک ماده مومی شکل است که در تمام سلول های بدن یافت می شود. داشتن سطح بالای HDL می تواند خطر حمله قلبی را کاهش دهد.

از سوی دیگر، آزمایش کلسترول LDL، سطح کلسترول بد خون را اندازه گیری می کند. سطوح بالای کلسترول LDL می تواند خطر ابتلا به مشکلات قلبی را افزایش دهد.

حفظ تعادل بین سطح کلسترول HDL و LDL به منظور ارتقای سلامت قلب مهم است. عواملی مانند سبک زندگی بی تحرک، سیگار کشیدن، افزایش وزن و چاقی می توانند کلسترول LDL را افزایش داده و کلسترول HDL را کاهش دهند.

به طور خلاصه، HDL و LDL دو نوع مختلف کلسترول در بدن هستند. HDL به عنوان کلسترول خوب در نظر گرفته می شود زیرا به حذف کلسترول اضافی کمک می کند، در حالی که LDL به عنوان کلسترول بد در نظر گرفته می شود زیرا می تواند به تجمع کلسترول در شریان ها کمک کند. حفظ تعادل سالم بین سطح کلسترول HDL و LDL برای سلامت قلب مهم است.

کلسترول چیست؟

زمانی که کلسترول مضر در بدن شما افزایش می‌یابد، خطر ابتلا به حمله قلب و سکته قلبی افزایش پیدا می‌کند. اما کلسترول مفید به این معناست که عملکرد شریان‌های شما به نحو احسن ادامه می‌دهند.

کلسترول، یک ترکیب مومی شکل است که در دیواره‌ی عروق به وجود می‌آید. افزایش میزان کلسترول در بدن همیشه نشانگر یک موقعیت منفی نیست؛ بلکه مهم است که نوع مخصوص کلسترولی که افزایش یافته است، شناخته شود. این تفاوت در دو نوع کلسترول معروف به نام‌های HDL و LDL واقع شده است. با انجام آزمایشات، می‌توان سطوح کلسترول مضر و مفید را به سادگی اندازه‌گیری کرد. جهت درک بهتر تفاوت بین کلسترول مفید و مضر، ما را همراهی کنید.

انواع کلسترول

کلسترول به دو نوع تقسیم می‌شود: لیپوپروتئین با چگالی بالا یا HDL و لیپوپروتئین با چگالی کم یا LDL. به طور کلی، HDL به عنوان کلسترول مفید و LDL به عنوان کلسترول مضر شناخته می‌شوند. HDL کلسترول را به کبد باز می‌گرداند؛ جایی که می‌تواند کلسترول را از جریان خون حذف کرده و از تجمع آن در دیواره‌های عروق جلوگیری نماید. اما LDL کلسترول را به طور مستقیم به سمت دیواره‌های عروق هدایت می‌کند. این امر می‌تواند منجر به ایجاد پلاک در عروق شده و آنها را بسته و باریک کند. این وضعیت می‌تواند باعث کاهش جریان خون و اکسیژن لازم برای قلب شده و باعث مسدود شدن عروق خونی گردد. تری‌گلیسرید نیز به عنوان سومین عضو در خانواده‌ی کلسترول ذکر می‌شود که به عنوان یک نوع چربی در خون ذخیره می‌شود.

تفاوت آزمایش HDL و آزمایش LDL

اگرچه HDL کلسترول را می‌توان به عنوان مفید در نظر گرفت، اما LDL به عنوان یک ماده مضر شناخته می‌شود که باعث ایجاد پلاک در دیواره‌های عروق می‌شود و آنها را تنگ و مسدود می‌کند. در نتیجه، جریان خون و اکسیژن مورد نیاز برای قلب کاهش یافته و ممکن است عوارضی نظیر درد قفسه سینه، حمله قلبی و سکته ایجاد شود.

 

تفاوت بین تست HDL و تست LDL چیست؟

آزمایش HDL سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) را در خون اندازه گیری می کند، در حالی که آزمایش LDL سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL) را اندازه گیری می کند. HDL اغلب به عنوان کلسترول “خوب” شناخته می شود زیرا به حذف LDL از جریان خون کمک می کند، در حالی که LDL اغلب به عنوان کلسترول “بد” شناخته می شود زیرا سطوح بالا می تواند خطر بیماری قلبی را افزایش دهد.

 

 آزمایش HDL چگونه انجام می شود؟

آزمایش HDL که به عنوان آزمایش لیپوپروتئین با چگالی بالا نیز شناخته می شود، یک آزمایش خون است که برای اندازه گیری سطح کلسترول HDL در بدن شما استفاده می شود. کلسترول HDL اغلب به عنوان کلسترول “خوب” شناخته می شود زیرا به حذف کلسترول اضافی از شریان ها کمک می کند.

 

محدوده طبیعی کلسترول HDL و LDL چیست؟

HDL و LDL دو نوع کلسترول هستند که در خون یافت می شوند. HDL مخفف لیپوپروتئین با چگالی بالا است که اغلب به عنوان کلسترول “خوب” شناخته می شود، در حالی که LDL مخفف لیپوپروتئین با چگالی پایین است که اغلب به عنوان کلسترول “بد” شناخته می شود.

محدوده طبیعی کلسترول HDL معمولا برای مردان بالای ۴۰ میلی گرم در دسی لیتر (میلی گرم در دسی لیتر) و برای زنان بالای ۵۰ میلی گرم در دسی لیتر در نظر گرفته می شود. سطوح بالاتر کلسترول HDL به طور کلی با کاهش خطر بیماری قلبی مرتبط است.

از طرف دیگر، کلسترول LDL باید به طور ایده آل پایین نگه داشته شود. محدوده بهینه کلسترول LDL زیر ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر برای مردان و زنان است. سطوح بالاتر کلسترول LDL با افزایش خطر بیماری قلبی مرتبط است.

توجه به این نکته مهم است که این محدوده ها ممکن است بسته به عوامل فردی مانند سن، جنسیت و سلامت کلی کمی متفاوت باشد. همیشه بهتر است با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید که می تواند مشاوره و راهنمایی شخصی را بر اساس شرایط خاص شما ارائه دهد.

چه عواملی می توانند بر سطح کلسترول HDL و LDL تأثیر بگذارند؟

عوامل متعددی می توانند بر سطح کلسترول HDL و LDL در بدن تأثیر بگذارند. در اینجا برخی از عوامل اصلی ذکر شده است:

رژیم غذایی:

• مصرف رژیم غذایی سرشار از چربی های اشباع شده و ترانس می تواند سطح کلسترول LDL را افزایش دهد. از سوی دیگر، مصرف یک رژیم غذایی غنی از میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و چربی های سالم می تواند به افزایش سطح کلسترول HDL کمک کند.

فعالیت بدنی:

• ورزش منظم می تواند به افزایش سطح کلسترول HDL و کاهش سطح کلسترول LDL کمک کند.

وزن:

• اضافه وزن یا چاقی می تواند سطح کلسترول HDL را کاهش دهد و سطح کلسترول LDL را افزایش دهد.

ژنتیک:

• برخی افراد ممکن است عوامل ژنتیکی داشته باشند که باعث می شود سطح کلسترول LDL بالاتر یا سطح کلسترول HDL پایین تر داشته باشند.

سن و جنسیت:

• سطح کلسترول با افزایش سن افزایش می یابد و مردان معمولاً سطح کلسترول HDL کمتری نسبت به زنان قبل از یائسگی دارند. با این حال، پس از یائسگی، سطح کلسترول HDL زنان ممکن است کاهش یابد.

سیگار کشیدن:

• سیگار می تواند سطح کلسترول HDL را کاهش دهد و سطح کلسترول LDL را افزایش دهد.
• داروها:
• برخی داروها مانند استاتین ها می توانند به کاهش سطح کلسترول LDL و افزایش سطح کلسترول HDL کمک کنند.

 

. چرا تعادل بین کلسترول HDL و LDL مهم است؟

مهم است که بین کلسترول HDL و LDL تعادل وجود داشته باشد زیرا آنها نقش های مختلفی در بدن دارند. HDL به حذف کلسترول اضافی از جریان خون کمک می کند و آن را برای پردازش و حذف به کبد می برد. این می تواند به کاهش خطر تجمع پلاک در شریان ها کمک کند که می تواند منجر به بیماری قلبی شود.

از سوی دیگر، LDL کلسترول را از کبد به سلول های سراسر بدن منتقل می کند. هنگامی که LDL بیش از حد وجود داشته باشد یا اگر اکسید شود، می تواند در دیواره های شریانی انباشته شود و منجر به تشکیل پلاک شود. این می تواند خطر بیماری قلبی و سایر بیماری های قلبی عروقی را افزایش دهد.

داشتن سطح بالاتر کلسترول HDL و سطح پایین تر کلسترول LDL به طور کلی برای سلامت قلب مفید است. نسبت بالاتر HDL به کلسترول کل با کاهش خطر بیماری قلبی مرتبط است. برای کمک به حفظ تعادل خوب بین سطح کلسترول HDL و LDL، حفظ یک سبک زندگی سالم، از جمله ورزش منظم، رژیم غذایی متعادل و اجتناب از سیگار کشیدن توصیه می شود.