آزمایش CMV چیست؟

CMV مخفف Cytomegalovirus است که یک ویروس رایج است که متعلق به خانواده هرپس ویروس است. آزمایش CMV برای تشخیص وجود آنتی بادی یا خود ویروس در بدن انجام می شود.

سیتومگالوویروس (CMV) یک ویروس رایج است که افراد در هر سنی می توانند به آن مبتلا شوند. از هر ۳ کودک ۱ نفر تا سن ۵ سالگی به CMV مبتلا می شود. برخی از نوزادان با عفونت CMV متولد می شوند که به آن “CMV مادرزادی” می گویند. اکثر افراد در دوران کودکی زمانی که میکروب ها به راحتی پخش می شوند ممکن است به CMV مبتلا شوند. CMV می تواند از فردی به فرد دیگر از طریق مایعات بدن مانند بزاق، ادرار، اشک و مخاط بینی منتقل شود. علائم CMV شبیه آنفولانزا است. افراد سالم ممکن است تب، گلودرد، خستگی و غدد متورم داشته باشند. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است علائم شدیدتری داشته باشند که بر اندام های آنها مانند چشم ها، ریه ها، کبد، مری، معده و روده تاثیر می گذارد. با این حال، CMV گاهی اوقات می تواند هیچ علامتی در افراد سالم ایجاد نکند، و تشخیص اینکه آیا شما آن را دارید یا خیر.

چرا تست CMV انجام می شود؟

غربالگری:

• آزمایشات CMV اغلب به عنوان بخشی از غربالگری های معمول قبل از تولد انجام می شود. زنان بارداری که هرگز در معرض CMV قرار نگرفته اند و در دوران بارداری به این ویروس مبتلا می شوند، می توانند آن را به فرزند متولد نشده خود منتقل کنند که می تواند منجر به عوارض شود.

تشخیص:

• آزمایشات CMV می تواند به تشخیص عفونت CMV فعال در افرادی که علائمی مانند تب، خستگی، گلودرد، غدد متورم و دردهای عضلانی دارند کمک کند. همچنین می تواند به تعیین اینکه آیا یک فرد عفونت اولیه یا عود کننده دارد کمک کند.

نظارت:

• آزمایش‌های CMV برای نظارت بر اثربخشی درمان ضد ویروسی در افراد با سیستم ایمنی ضعیف، مانند افرادی که تحت پیوند عضو قرار گرفته‌اند یا مبتلا به HIV/AIDS هستند، استفاده می‌شود.

ایمنی انتقال خون:

• آزمایش CMV گاهی اوقات برای اطمینان از ایمنی انتقال خون انجام می شود. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، در صورت دریافت خون از اهداکننده CMV مثبت، در خطر ابتلا به عوارض شدید هستند.

توجه به این نکته مهم است که دلایل خاص برای انجام آزمایش CMV ممکن است بسته به شرایط فردی و توصیه‌های ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی متفاوت باشد. اگر در مورد CMV نگرانی دارید یا نیاز به آزمایش دارید، بهتر است با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید که می تواند مشاوره و راهنمایی شخصی ارائه دهد.

 

۱. رایج ترین روش برای تست CMV چیست؟

رایج ترین روش برای آزمایش CMV، آزمایش آنتی بادی CMV IgM و IgG است که وجود آنتی بادی هایی را در خون نشان می دهد که نشان دهنده عفونت فعلی یا گذشته CMV است.

۲. CMV چگونه منتقل می شود؟

CMV از طریق مایعات بدن مانند خون، بزاق، مایع منی، مایعات واژن، ادرار و شیر مادر منتقل می شود. این بیماری می تواند از طریق تماس نزدیک با یک فرد آلوده، مانند بوسیدن، تماس جنسی، ظروف یا مسواک مشترک، و از مادر به کودک در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی منتقل شود. همچنین می تواند از طریق پیوند عضو یا انتقال خون منتقل شود.

CMV (سیتومگالوویروس) یک ویروس رایج است که می تواند افراد در هر سنی را مبتلا کند. از طریق مایعات بدن مانند بزاق، خون، ادرار، شیر مادر و منی پخش می شود. CMV همچنین می تواند در دوران بارداری از مادر به نوزاد متولد نشده یا از طریق پیوند عضو یا انتقال خون منتقل شود.

افرادی که در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به CMV هستند شامل نوزادان و کودکان خردسال، زنان باردار و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف به دلیل شرایطی مانند HIV/AIDS یا پیوند اعضا هستند.

برای کاهش خطر انتقال CMV، رعایت بهداشت خوب مانند شستن مکرر دست ها با آب و صابون، اجتناب از تماس نزدیک با افراد آلوده به CMV و استفاده از کاندوم در طول فعالیت جنسی مهم است.

اگر مشکوک هستید که در معرض CMV قرار گرفته اید یا علائمی مانند تب، خستگی و تورم غدد را تجربه می کنید، مهم است که برای تشخیص و درمان مناسب با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

۳. علائم عفونت CMV چیست؟

عفونت CMV (سیتومگالوویروس) بسته به سن و سیستم ایمنی فرد می تواند علائم مختلفی ایجاد کند. در بزرگسالان سالم، عفونت CMV اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد زیرا ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکند. با این حال، در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند نوزادان، افراد مسن، یا مبتلایان به HIV/AIDS یا تحت شیمی درمانی، CMV می تواند علائم شدیدی ایجاد کند.

برخی از علائم رایج عفونت CMV ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تب
خستگی
بدن درد
گلو درد
تورم غدد
سردرد
حالت تهوع
از دست دادن اشتها
در نوزادانی که با CMV متولد می شوند یا در چند ماه اول زندگی به آن مبتلا می شوند، عفونت می تواند منجر به علائم شدیدتری مانند کاهش شنوایی، مشکلات بینایی و تاخیر در رشد شود.

علائم عفونت CMV می تواند بسته به فرد و سیستم ایمنی او متفاوت باشد.

در افراد سالم، عفونت CMV ممکن است علائم قابل توجهی ایجاد نکند. با این حال، در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS یا دریافت‌کنندگان پیوند عضو، عفونت CMV می‌تواند علائمی مانند تب، خستگی، گلودرد، غدد متورم و درد عضلانی ایجاد کند. در برخی موارد، عفونت CMV همچنین می تواند منجر به عوارض شدیدتری مانند ذات الریه، هپاتیت و التهاب مغز (آنسفالیت) شود. زنان باردار آلوده به CMV می توانند ویروس را به جنین خود منتقل کنند که منجر به نقایص بالقوه مادرزادی یا ناتوانی های رشدی شود.

عفونت CMV می تواند طیف گسترده ای از علائم، از جمله تب، خستگی، گلودرد، غدد متورم، دردهای عضلانی و از دست دادن اشتها را ایجاد کند. در برخی موارد، می تواند منجر به علائم جدی تری مانند ذات الریه، هپاتیت و التهاب مغز (آنسفالیت) شود. علاوه بر این، عفونت CMV می تواند علائمی مانند زردی، مشکلات بینایی و مشکلات گوارشی ایجاد کند. توجه به این نکته مهم است که بسیاری از افراد مبتلا به عفونت CMV ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکنند.

CMV (سیتومگالوویروس) یک ویروس رایج است که می تواند افراد در هر سنی را مبتلا کند. اکثر افراد مبتلا به CMV هیچ علامت یا علائم خفیفی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا را تجربه نمی کنند. با این حال، در برخی موارد، CMV می تواند علائم جدی تری ایجاد کند، به خصوص در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.

علائم عفونت CMV بسته به سن و سلامت کلی فرد می تواند متفاوت باشد. در بزرگسالان و کودکان سالم، عفونت CMV ممکن است علائمی شبیه آنفولانزا مانند تب، خستگی، گلودرد، دردهای عضلانی و غدد متورم ایجاد کند.

در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS یا افرادی که پیوند عضو دریافت کرده اند، CMV می تواند علائم شدیدتری ایجاد کند. اینها ممکن است شامل پنومونی، هپاتیت، آنسفالیت (التهاب مغز) و رتینیت (التهاب شبکیه) باشد.

توجه به این نکته مهم است که بسیاری از افراد مبتلا به CMV هرگز علائمی را تجربه نمی‌کنند و ممکن است این ویروس برای سال‌ها بدون ایجاد آسیب در بدن آنها خفته باقی بماند. اگر مشکوک به عفونت CMV هستید یا در مورد سلامتی خود نگرانی دارید، بهتر است برای تشخیص و درمان مناسب با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

لازم به ذکر است که CMV می تواند از طریق تماس جنسی، انتقال خون و پیوند اعضا نیز منتقل شود. اگر مشکوک هستید که ممکن است عفونت CMV داشته باشید، بهتر است برای تشخیص و درمان مناسب با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

 عفونت CMV چگونه درمان می شود؟

عفونت CMV معمولاً با داروهای ضد ویروسی مانند گانسیکلوویر، والگانسیکلوویر یا فوسکارنت درمان می‌شود. این داروها با مهار تکثیر ویروس کار می کنند و می توانند به کاهش شدت و مدت عفونت کمک کنند. در برخی موارد، داروهای ضد ویروسی ممکن است به صورت پیشگیرانه برای جلوگیری از عفونت CMV در افرادی که در معرض خطر بالایی هستند، مانند گیرندگان پیوند یا افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، تجویز شود. علاوه بر این، مراقبت های حمایتی مانند استراحت، هیدراتاسیون و مدیریت درد ممکن است برای کمک به مدیریت علائم و کمک به بهبودی توصیه شود.

۴. آیا CMV در دوران بارداری از مادر به جنین منتقل می شود؟

بله، CMV می تواند از یک زن باردار به جنین او منتقل شود. این بیماری به عنوان عفونت مادرزادی CMV شناخته می شود و زمانی رخ می دهد که یک زن برای اولین بار در دوران بارداری به CMV آلوده شود یا زمانی که عفونت CMV از قبل موجود دوباره فعال شود. این ویروس می‌تواند از طریق جفت به نوزاد منتقل شود و می‌تواند باعث مشکلات سلامتی جدی برای نوزاد شود، از جمله از دست دادن شنوایی یا بینایی، ناتوانی‌های ذهنی و تاخیر در رشد.

۵. عوامل خطر برای ایجاد عفونت CMV چیست؟

سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS، دریافت کنندگان پیوند اعضا و افرادی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت CMV هستند.

سن: نوزادان و کودکان خردسال بیشتر مستعد ابتلا به عفونت CMV هستند، زیرا سیستم ایمنی آنها هنوز در حال رشد است.

بارداری: زنان بارداری که قبلاً در معرض CM قرار نگرفته اند، در معرض خطر انتقال ویروس به فرزند متولد نشده خود هستند که می تواند منجر به عفونت مادرزادی CMV شود.

پیوند عضو: بیمارانی که پیوند عضو دریافت کرده‌اند و از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی برای جلوگیری از پس زدن استفاده می‌کنند، در معرض خطر ابتلا به عفونت CMV هستند.

انتقال خون: دریافت خون از اهداکننده مبتلا به CMV نیز می تواند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد، به ویژه در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.

تماس نزدیک با کودکان خردسال: افرادی که در مراکز مراقبت از کودک کار می کنند یا با کودکان خردسال تماس نزدیک دارند، در معرض خطر بیشتری برای قرار گرفتن در معرض CMV هستند، زیرا ویروس معمولاً از طریق بزاق و سایر مایعات بدن پخش می شود.

آیا درمانی برای عفونت CMV وجود دارد؟

بله، درمان هایی برای عفونت CMV (سیتومگالوویروس) وجود دارد. داروهای ضد ویروسی مانند ganciclovir، valganciclovir و foscarnet معمولا برای درمان عفونت های CMV استفاده می شوند. با این حال، انتخاب دارو و مدت درمان به شدت عفونت و وضعیت کلی سلامت بیمار بستگی دارد. مهم است که برای تشخیص و درمان مناسب عفونت CMV با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

۳. چه کسانی باید آزمایش CMV انجام دهند؟

اکثر افراد سالمی که به CMV آلوده می شوند هیچ علامتی را تجربه نمی کنند و نیازی به درمان ندارند. با این حال، CMV می‌تواند برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS یا افرادی که تحت پیوند عضو قرار گرفته‌اند، مشکلات سلامتی جدی ایجاد کند.

بنابراین، افرادی که در معرض خطر بالای ابتلا به عوارض CMV هستند باید آزمایش ویروس را در نظر بگیرند. این شامل افرادی با سیستم ایمنی ضعیف، زنان باردار و نوزادانی است که ممکن است در حین زایمان به ویروس آلوده شده باشند.

توجه به این نکته مهم است که هیچ غربالگری معمولی برای CMV در جمعیت عمومی وجود ندارد، بنابراین، مگر اینکه در یکی از این دسته های پرخطر قرار بگیرید، ممکن است نیازی به آزمایش CMV نداشته باشید. اگر در مورد اینکه آیا باید برای CMV آزمایش شوید یا خیر، نگرانی دارید، بهتر است با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.

چرا افراد باردار باید در مورد CMV بدانند؟

از هر ۲۰۰ نوزاد، ۱ نوزاد با عفونت CMV متولد می شود. این می تواند باعث نقص مادرزادی شود. CMV شایع ترین علت عفونی نقایص مادرزادی است. هنگامی که فردی مبتلا به CMV باشد، تا آخر عمر به عنوان یک ویروس غیرفعال در بدن او باقی می ماند، اما در موارد نادر، می تواند دوباره فعال شود و باعث بیمار شدن شما شود. زنانی که در دوران بارداری برای اولین بار در زندگی خود به CMV مبتلا می شوند، می توانند ویروس را از طریق جفت به جنین خود منتقل کنند. با این حال، اگر مادر قبل از بارداری CMV داشته باشد، بعید است که کودک دچار مشکل سلامتی و انتقال CMV شود. به همین دلیل مهم است که قبل از بارداری آزمایش CMV انجام دهید تا بدانید که آیا قبلاً آن را داشته اید یا خیر. زنان بارداری که قبلا هرگز CMV نداشته اند باید اقدامات بیشتری را انجام دهند تا در دوران بارداری به آن مبتلا نشوند تا از کودک خود محافظت کنند.