تفسیر آنلاین آزمایش روی

روی یک ماده مغذی حیاتی است که در سراسر بدن یافت می شود و به عملکرد سیستم ایمنی و متابولیسم کمک می کند و در عین حال نقش مهمی در بهبود زخم و عملکردهای حسی مانند طعم و بو دارد. یک رژیم غذایی متنوع معمولا روی کافی را با منابعی از جمله مرغ، گوشت قرمز و غلات غنی شده تامین می کند.

🩸 روی در خون (و گاهی اوقات ادرار) برای ارزیابی سطح آن در بدن اندازه گیری می شود.
🧬 روی یک عنصر کمیاب و حیاتی با عملکردهای مهم در سراسر بدن است.
🥩 به طور متوسط بدن انسان حدود ۴ گرم روی (تقریباً نصف مقدار آهن) دارد.
🍎 روی برای بسیاری از واکنش های شیمیایی و حیاتی بدن ضروری است و خاصیت آنتی اکسیدانی دارد.
📈 روی عمدتاً در ماهیچه ها ذخیره می شود اما در پوست، کلیه ها و سایر اندام ها نیز وجود دارد.
🧪 آزمایش روی (Zn) سطح آن را در سرم، پلاسما یا ادرار اندازه گیری می کند و برای نظارت بر وضعیت سلامت کلی درخواست می شود.
⏰ ۶ ساعت ناشتا بودن قبل از آزمایش روی توصیه می شود.
💉 این آزمایش می تواند به تشخیص بی اشتهایی، مسمومیت با سرب، کم خونی ناشی از فقر آهن و سایر شرایط کمک کند.
👨‍⚕️ افرادی که ممکن است نیاز به آزمایش خون روی داشته باشند، شامل افرادی هستند که سرطان استخوان، کم خونی یا تصلب شرایین دارند.

🩸 آزمایش روی برای شناسایی یا نظارت بر کمبودها و ارزیابی پاسخ به مکمل ها با اندازه گیری سطح روی در خون یا گاهی اوقات ادرار درخواست می شود.
⏰ در صورت وجود علائم حاکی از کمبود روی، مانند ریزش مو یا بهبود ضعیف زخم، آزمایش روی باید انجام شود.
🧪 نمونه مورد نیاز برای آزمایش روی شامل سرم یا ادرار است که در ظروف مناسب جمع آوری شده است.
مواد مورد نیاز برای جمع آوری نمونه روی
🧪 لوله جمع آوری: یک لوله با درپوش قرمز یا زرد (ترجیحاً با ژل جداکننده) یا یک لوله تخصصی برای جمع آوری فلز با درپوش آبی تیره / ظرف ادرار ۲۴ ساعته.
💉 نوع نمونه: سرم / ادرار
💧 حجم نمونه: ۱ میلی لیتر سرم / ۱۰ میلی لیتر ادرار

روش تست روی

🧪 سنجش روی با استفاده از طیف سنجی جرمی پلاسمای جفت القایی (ICP-MS) بر روی دستگاه ICP-MS سلول واکنش دینامیکی (DRC) انجام می شود.
🌐 این روش شامل یونیزاسیون، تبخیر، و اندازه گیری یون روی در پلاسما، و به دنبال آن کمی سازی و گزارش شمارش یون برای هر جرم است.
نقش روی در بدن
🌟 روی یک عنصر کمیاب ضروری است که به عنوان یک فاکتور حیاتی برای پروتئین ها، آنزیم ها و فرآیندهای فیزیولوژیکی متعدد عمل می کند.
🔍 روی برای سنتز پروتئین، فعالیت آنزیمی مورد نیاز است و نقش ساختاری در پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک دارد.
🥩 غذاهای سرشار از پروتئین مانند گوشت، ماهی و محصولات لبنی حاوی مقادیر قابل توجهی روی هستند.
کمبود روی
⚠️ کمبود روی می تواند به صورت بالینی با علائمی مانند ریزش مو، بهبود ضعیف زخم، درماتیت و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی ظاهر شود.
👶 کودکان ممکن است به دلیل کمبود روی دچار تاخیر رشد شوند.
🔒 شرایطی که اغلب با کمبود روی همراه است عبارتند از اعتیاد به الکل، بارداری و سوختگی.

عوامل موثر بر جذب روی

💊 مس یا آهن اضافی در رژیم غذایی می تواند در جذب روی اختلال ایجاد کند.
🍴 رژیم غذایی کم روی یا فیتات زیاد (فیبر) می تواند جذب روی را کاهش دهد.
🩸 روی عمدتاً در روده کوچک جذب می شود و حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد روی بلعیده شده جذب می شود.
🚽 راه اصلی دفع روی از طریق مدفوع است و مقدار کمی از آن از طریق ادرار و سایر ترشحات بدن دفع می شود.

افزایش روی در ادرار

🩸 افزایش روی ادرار با سطوح پایین روی سرم می تواند در شرایطی مانند سیروز کبدی رخ دهد.
🌡️ سایر بیماری هایی که ممکن است باعث کاهش سطح روی سرم شوند عبارتند از کولیت اولسراتیو، بیماری کرون، انتریت ناحیه ای و اسپرو.
توجه: این اطلاعات بر اساس دانش عمومی است و ممکن است موارد خاص سلامت فردی را پوشش ندهد. لطفاً برای مشاوره شخصی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

💊 متابولیسم روی: پلاستیسیته یا افزایش کاتابولیسم می تواند القا شود.
💧 روی در ادرار و سرم: روی ادرار بالا با روی سرم معمولی یا بالا نشان دهنده یک منبع غذایی قابل توجه است، معمولا مکمل های ویتامین با دوز بالا.
💧 روی کم در ادرار و سرم: به دلیل کمبود رژیم غذایی یا از دست دادن ترشحات رایج در بیماران سوختگی یا مبتلایان به اختلالات گوارشی ممکن است.
💊 کمبود روی: با مکمل قابل درمان است و منجر به بهبود بالینی می شود.
📏 محدوده های مرجع:

مقدار نرمال روی در بدن:

۰-۱۰ سال: ۰.۶۰-۱.۲۰ میکروگرم در میلی لیتر
۱۱-۱۷ سال: ۰.۶۶-۱.۱۰ میکروگرم در میلی لیتر

≥۱۸ سال: ۱۰۹-۱۴۷۶ میکروگرم در ۲۴ ساعت

🔍شناسایی بیماری های ناشی از کمبود روی

بیماری های ناشی از کمبود روی عبارتند از بیماری های کبدی (سیروز)، سندرم نفروتیک، بیماری های خودایمنی (ایدز) و کمبود آلبومین.
بیماری های ناشی از روی اضافی شامل کم خونی ناشی از فقر آهن، سرطان استخوان (کارسینوم)، مشکلات عروقی، اسکلروز شریانی (تنگی عروق) و بیماری عروق کرونر قلب است.

👶 گروه های در معرض خطر کمبود روی:

نوزادانی که با وزن کم متولد می شوند.
زنان باردار و شیرده.
افراد مبتلا به اسهال مزمن.
بیماران تحت تغذیه تزریقی یا بدون رژیم غذایی منظم.
افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) زیرا روده آنها روی را به خوبی جذب نمی کند.
شیرخوارانی که به طور انحصاری با شیر مادر تغذیه می شوند.
افراد مبتلا به کم خونی داسی شکل یا بیماری های کلیوی.
افرادی که داروهای خاصی مانند آنتی بیوتیک های فلوروکینولون یا تتراسایکلین مصرف می کنند.
گیاهخوارانی که محصولات حیوانی را به صورت محدود یا بدون مصرف مصرف می کنند.

🤰 تاثیر کمبود روی در بارداری:

کمبود روی خفیف تا متوسط در دوران بارداری در کشورهای در حال توسعه رایج است.
کمبود ممکن است منجر به اثرات نامطلوب بر روی جنین شود، از جمله سقط جنین، زایمان زودرس، مرده زایی و نقص لوله عصبی.
مکمل های روی ممکن است خطر زایمان زودرس را کاهش دهند.

🍽️رژیم غذایی مناسب برای افزایش مصرف روی:

بهترین منابع غذایی شامل صدف، گوشت قرمز، مرغ، لوبیا، آجیل، غلات کامل و محصولات لبنی است.
مقدار روی در هر ۱۰۰ گرم در غذاهای مختلف:
صدف: ۲۰.۲۵ میلی گرم
گوشت بره: ۱۰ میلی گرم
گوشت گاو: ۸.۲ میلی گرم
دانه کدو تنبل: ۷.۵ میلی گرم
پنیر: ۳.۵۵ میلی گرم
بادام: ۳.۵ میلی گرم
جو دوسر نورد شده: ۲.۳۵ میلی گرم
نخود: ۱ میلی گرم
سینه مرغ: ۰.۸ میلی گرم

🩸 آزمایش خون مرتبط:

علاوه بر روی، سایر آزمایشات توصیه شده ممکن است شامل:

• منیزیم
• آلبومین
• کلسیم 
• فسفر 

آزمایش znic چیست؟

آزمایش زینک به معنای کلی یک مجموعه از آزمون‌ها و آزمودنی‌ها مرتبط با استفاده‌ها و ویژگی‌های زینک است. این آزمون‌ها معمولاً برای تشخیص سطح زینک در بدن انسان، محیط‌ها یا مواد دیگر استفاده می‌شوند. زینک یک عنصر معدنی مهم است که در بدن نقش‌های مهمی ایفا می‌کند و برای حفظ سلامتی بدن ضروری است.

زینک خون چطور اندازه گیری میشود ؟

اندازه‌گیری سطح زینک در خون یکی از روش‌های تشخیصی مهم در پزشکی است. این آزمایش معمولاً با گرفتن نمونه‌ی خون از بیمار یا فرد مورد نظر انجام می‌شود. برای انجام آزمایش زینک خون، مراحل زیر را طی می‌کنند:

1. گرفتن نمونه خون: پرستار یا فنی‌ساز به کمک سوزن، نمونه‌ی کافی خون را از یک رگ در دست یا بازوی فرد می‌گیرد.
2. پیش‌پردازش: نمونه خون گرفته‌شده به یک لوله آزمایشی انتقال می‌یابد و با افزودن مواد شیمیایی مخصوصی، خون رقیق می‌شود تا بتوان غلظت زینک را اندازه‌گیری کرد.
3. اندازه‌گیری سطح زینک: با استفاده از دستگاه‌های خاصی که به این منظور طراحی شده‌اند، غلظت زینک در نمونه‌ی خون اندازه‌گیری می‌شود.
4. گزارش نتایج: نتیجه‌ی آزمایش به پزشک یا متخصص مرتبط ارائه می‌شود تا تحلیل و تفسیر شود و در صورت لزوم، اقدامات درمانی انجام شود.

میزان زینک مورد نیاز در خون به افراد مختلف متفاوت است و به عواملی مانند سن، جنسیت، وضعیت بارداری و شرایط بدنی فرد بستگی دارد. این آزمایش به عنوان یکی از شاخص‌های سلامتی و تشخیصی برای نقص زینک در بدن انجام می‌شود.

چرا آزمایش زینک (روی) درخواست میشود ؟

آزمایش زینک (سطح روی) ممکن است به دلیل چندین دلیل درخواست شود:

1. تشخیص نقص زینک: زینک یک عنصر معدنی مهم است که برای حفظ سلامتی بدن ضروری است. سطح ناکافی زینک در بدن می‌تواند به نقص زینک منجر شود که ممکن است علائمی مانند ضعف سیستم ایمنی، رشد نامناسب، مشکلات پوستی و موثر بر کارکرد مغز را ایجاد کند. آزمایش زینک به کمک تشخیص نقص زینک و نیاز به مکمل‌های مرتبط کمک می‌کند.
2. بررسی وضعیت تغذیه: سطح زینک در خون می‌تواند نشان دهنده وضعیت تغذیه فرد باشد. افرادی که تنوع غذایی ندارند یا دچار کمبود زینک هستند ممکن است نیاز به مصرف مکمل زینک داشته باشند.
3. بیماری‌های مرتبط با کمبود زینک: برخی بیماری‌ها و شرایط به کمبود زینک مرتبط هستند. برای تشخیص و مدیریت این بیماری‌ها، آزمایش زینک اهمیت دارد.
4. بررسی عوارض روی در بدن: همچنین، این آزمایش ممکن است برای بررسی عوارض مصرف زیاد روی (مانند در موارد مسمومیت روی) در بدن تجویز شود.

پزشکان و متخصصان به صورت تخصصی آزمایشات لازم را انجام داده و نتیجه‌های به‌دست‌آمده را برای تشخیص و درمان بهینه استفاده می‌کنند. بنابراین، درخواست آزمایش زینک ممکن است به دلیل نیازهای خاص هر فرد یا شرایط مرتبط با وضعیت سلامتی او صورت گیرد.

نتیجه آزمایش زینک (روی) چه چیزی را نشان میدهد ؟

نتیجه آزمایش زینک (روی) نشان‌دهنده سطح زینک موجود در خون است. این آزمایش معمولاً به صورت میکروگرم بر دسی‌لیتر (μg/dL) یا میکرومول بر لیتر (μmol/L) گزارش می‌شود. سطح زینک در خون می‌تواند برخی از وضعیت‌ها و مسائل زیر را نشان دهد:

1. نقص زینک: اگر سطح زینک در خون کمتر از محدوده‌های طبیعی باشد، ممکن است نقص زینک در بدن وجود داشته باشد. این ممکن است به علائمی مانند ضعف سیستم ایمنی، رشد نامناسب، مشکلات پوستی و مشکلات در کارکرد مغز منجر شود.
2. وضعیت تغذیه: سطح زینک در خون می‌تواند نشان‌دهنده وضعیت تغذیه فرد باشد. افرادی که تنوع غذایی ندارند یا دچار کمبود زینک هستند ممکن است نیاز به مصرف مکمل زینک داشته باشند.
3. بررسی عوارض روی: در برخی موارد، سطح زینک در خون ممکن است به عوارض مصرف زیاد روی (مانند در موارد مسمومیت روی) مرتبط باشد.
4. بیماری‌ها و شرایط مرتبط با کمبود زینک: برخی بیماری‌ها و شرایط به کمبود زینک مرتبط هستند و آزمایش زینک می‌تواند برای تشخیص و مدیریت این بیماری‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

مهم است که نتایج آزمایش زینک را همراه با تفسیر پزشک یا متخصص مرتبط با شما مورد بررسی قرار دهید تا نتیجه بهینه از آزمایش و تحلیل وضعیت سلامتی خود را به‌دست‌آورید و در صورت لزوم اقدامات درمانی لازم را انجام دهید.

روی یا زینک در چه غذاهائی وجود دارد؟

روی (زینک) یک عنصر معدنی مهم است که در بسیاری از غذاها یافت می‌شود. این عنصر معدنی اساسی برای حفظ سلامت بدن و عملکرد سیستم‌های مختلف آن است. برخی از غذاهایی که حاوی روی (زینک) هستند، عبارتند از:

1. گوشت قرمز: گوشت‌های قرمز مانند گوشت گاو، گوسفند و گوشت گوساله، منابع غنی از روی (زینک) هستند.
2. ماهی: ماهی‌ها مانند ماهی‌های چاقویی، ماهی سالمون، ماهی تون، و ماهی ماهی‌تون منابع خوبی از زینک هستند.
3. میگو و محصولات دریایی دیگر: محصولات دریایی مانند میگو، خرچنگ، کرم‌های دریایی و صدف‌ها حاوی مقادیر قابل توجهی روی هستند.
4. حبوبات: نخود، عدس، لوبیا، نخودچی، ماش و لوبیا سبز از منابع گیاهی روی (زینک) هستند.
5. غلات و غلات کامل: برنج کامل، جو، گندم، ذرت، آرد کامل گندم و آرد چاودار حاوی روی هستند.
6. پنبه‌ای‌ها: کنجد، بادام، پسته، گردو، آفتاب‌گردان، کدو تنبل و انگور همگی منابع خوبی از زینک هستند.
7. سبزیجات: برخی از سبزیجات مانند اسفناج، کلم، بروکلی و هویج نیز حاوی مقداری روی هستند.
8. محصولات لبنی: پنیر و محصولات لبنی دیگر نیز به مقدار معدودی زینک دارند.

مصرف تنوع منابع مختلف غذایی باعث می‌شود که بدن به طور کامل از روی (زینک) و سایر مواد مغذی نیازمند استفاده کند. به علاوه، ویتامین‌های معدنی دیگر مانند ویتامین C هم می‌توانند جذب بهتر روی را تسهیل کنند. پیشنهاد می‌شود که برنامه غذایی خود را به گونه‌ای تنظیم کنید که انواع مختلف مواد مغذی، از جمله روی، در آن جایگاه داشته باشند.

تفسیر آزمایش زینک یا روی

تفسیر آزمایش زینک (روی) باید توسط پزشک یا متخصص مرتبط با شما انجام شود. نتیجه‌های این آزمایش معمولاً به صورت میکروگرم بر دسی‌لیتر (μg/dL) یا میکرومول بر لیتر (μmol/L) گزارش می‌شوند و بستگی به طرح آزمایشگاه و استانداردهای محلی دارد.

پزشک یا متخصص بر اساس نتیجه‌های آزمایش و تاریخچه‌ی پزشکی شما تفسیر می‌کنند و می‌توانند به شما بگویند:

1. سطح زینک طبیعی است: اگر سطح زینک در محدوده‌ی طبیعی (معمولاً بین محدوده‌ی مشخصی) قرار دارد، این نشان‌دهنده‌ی آن است که سطح زینک در خون شما در حد معقولی است و نیاز به مکمل یا تغییرات در رژیم غذایی ندارید.
2. کمبود زینک: اگر سطح زینک در خون کمتر از محدوده‌های طبیعی است، ممکن است به کمبود زینک (نقص زینک) دچار باشید. در این صورت، پزشک می‌تواند برای شما مکمل زینک تجویز کند و یا تغییراتی در رژیم غذایی‌تان پیشنهاد دهد.
3. افزایش زینک: در برخی موارد، سطح زینک در خون ممکن است بیش از محدوده‌ی طبیعی باشد که می‌تواند به عوارض مرتبط با مصرف زیاد روی (مانند در موارد مسمومیت روی) اشاره کند. در این صورت، پزشک می‌تواند علل افزایش زینک را مشخص کرده و راه‌های مدیریت آن را تعیین کند.

همچنین، در تفسیر نتایج آزمایش زینک ممکن است پزشک به نتایج سایر آزمایشات و ویژگی‌های شخصی شما نیز توجه کند تا تصویر کامل‌تری از وضعیت سلامتی شما به‌دست آورد. بنابراین، مهم است که نتایج آزمایش را با پزشک خود مطرح کنید تا به‌درستی تفسیر شود و در صورت لزوم اقدامات درمانی مناسب انجام شود.

رنج نرمال آزمایش روی (زینک ) ؟

رنج نرمال (معمولی) آزمایش روی (زینک) ممکن است بین آزمایشگاه‌ها و استانداردهای مختلف متفاوت باشد. اما به طور کلی، محدوده‌ی طبیعی (رنج نرمال) سطح زینک در خون معمولاً برای بزرگسالان به صورت زیر است:

• محدوده طبیعی برای زینک در خون: ۷۰ تا ۱۵۰ میکروگرم بر دسی‌لیتر (μg/dL) یا ۱۰.۷ تا ۲۳ میکرومول بر لیتر (μmol/L)

باید توجه داشته باشید که این مقادیر ممکن است برای هر آزمایشگاه یا منطقه‌ای متفاوت باشد. همچنین، بسته به سن، جنسیت و وضعیت بارداری، محدوده طبیعی ممکن است تغییر کند.

هرگونه نتیجه‌ی آزمایش بیش از یا کمتر از رنج نرمال ممکن است به علت نقص زینک یا مصرف زیاد آن باشد که نیازمند بررسی و تفسیر توسط پزشک یا متخصص است. در صورتی که نگرانی یا سوالی در مورد نتایج آزمایش‌های خود دارید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

عوارض بالا بودن زینک در آزمایش خون ؟

عوارض بالا بودن زینک در آزمایش خون می‌تواند به دلیل مصرف زیاد روی (مانند در موارد مسمومیت روی) یا برخی شرایط مرتبط با زینک ناهنجار باشد. این عوارض ممکن است به صورت موقت یا دائمی ایجاد شوند و نیاز به بررسی دقیق و مدیریت موضوع دارد.

برخی از علل و عوارض بالا بودن زینک در آزمایش خون عبارتند از:

1. مصرف زیاد روی: مصرف زیاد روی از طریق مکمل‌های غذایی، داروها یا مواد غذایی ممکن است منجر به افزایش سطح زینک در خون شود.
2. مسمومیت روی: مصرف زیاد روی به مدت طولانی می‌تواند به مسمومیت روی و افزایش سطح زینک در خون منجر شود.
3. هموژنیت نقرس: هموژنیت نقرس یک بیماری نادر و ژنتیکی است که منجر به بالا بودن سطح روی در خون می‌شود.
4. بیماری‌های کبدی: برخی بیماری‌های کبدی مانند سیروز کبد ممکن است باعث افزایش زینک در خون شوند.
5. داروها: مصرف برخی داروها مانند داروهای مسمومیت روی، داروهای دارای زینک و دیگر داروها ممکن است تأثیری بر سطح زینک در خون داشته باشند.

همچنین، در برخی موارد دیگر هم می‌تواند علت افزایش سطح زینک در خون باشد. برای تشخیص دقیق و تفسیر نتایج آزمایش، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما می‌تواند تاریخچه‌ی پزشکی شما را بررسی کرده و اقدامات لازم را برای مدیریت موضوع تعیین کند.

پائین بودن زینک در آزمایش خون ؟

پائین بودن زینک در آزمایش خون به علت کمبود زینک (نقص زینک) ممکن است رخ دهد. این موضوع می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی اتفاق بیفتد و نیازمند بررسی دقیق و مدیریت مناسب است. برخی از علل کمبود زینک و عوارض ممکن عبارتند از:

1. ناکافی مصرف زینک از طریق غذا: اگر رژیم غذایی شما کمبود زینک داشته باشد و مواد غذایی حاوی زینک کافی مصرف نکنید، ممکن است سطح زینک در خون پائین شود.
2. مشکلات امتصاص زینک: برخی مشکلات مرتبط با دستگاه گوارش مانند بیماری‌های کرون و سلیاک می‌توانند باعث کاهش امتصاص زینک از غذا شوند.
3. بارداری و شیردهی: بارداری و شیردهی نیاز بیشتری به زینک دارند و مصرف کم زینک در این دوره‌ها می‌تواند منجر به کمبود زینک در خون شود.
4. بیماری‌های کلیوی: برخی از بیماری‌های کلیوی ممکن است باعث اختلال در تعادل زینک در بدن شوند.
5. برخی داروها: مصرف برخی داروها مانند داروهای ضدتشنج، داروهای مسمومیت روی، دیورتیک‌ها و دیگر داروها ممکن است سطح زینک را در خون کاهش دهد.

کمبود زینک می‌تواند به مشکلات سلامتی مختلفی منجر شود از جمله ضعف سیستم ایمنی، مشکلات پوستی، مشکلات در رشد و توسعه، مشکلات تنظیم گلوکز خون و… بنابراین، در صورتی که نتایج آزمایش نشان دهنده کمبود زینک باشد، پزشک شما می‌تواند برنامه‌ی مناسبی برای مدیریت و جبران کمبود زینک تعیین کند. همچنین، مصرف مکمل‌های زینک ممکن است در برخی موارد توسط پزشک توصیه شود.

میزا نرمال روی(زینک)

محدوده طبیعی (رنج نرمال) سطح روی (زینک) در آزمایش خون ممکن است بین آزمایشگاه‌ها و مناطق مختلف متفاوت باشد. اما برای اطلاع شما، معمولاً محدوده طبیعی سطح روی (زینک) در آزمایش خون برای بزرگسالان در اکثر موارد به صورت زیر است:

• محدوده طبیعی برای روی (زینک) در خون: ۶۶ تا ۱۶۳ میکروگرم بر دسی‌لیتر (μg/dL) یا ۱۰.۱ تا ۲۴.۹ میکرومول بر لیتر (μmol/L)

لطفاً توجه داشته باشید که این مقادیر ممکن است برای هر آزمایشگاه یا منطقه‌ای متفاوت باشد. همچنین، با توجه به سن، جنسیت و وضعیت بارداری، محدوده طبیعی ممکن است تغییر کند.

در هر صورت، نتیجه‌های آزمایش را همراه با تفسیر پزشک یا متخصص خود بررسی کنید. اگر نتایج نشان‌دهنده اختلاف از رنج نرمال باشد، پزشک شما می‌تواند تشخیص دقیق‌تری را برای شما قرار دهد و در صورت لزوم اقدامات لازم را برای مدیریت و درمان مشکل مرتبط با سطح روی (زینک) در خون شما انجام دهد.